Antybiotyki stosowane w leczeniu boreliozy – część 4

Azytromecyna

Azytromecyna jest antybiotykiem azalidowym, pochodną erytromycyny, zaliczanym do makrolidów nowej generacji. W przypadku boreliozy zalecana jest wyłącznie w przypadku oporności na antybiotyki b-laktamowe, tylko w rumieniu wędrującym, gdzie ma potwierdzoną skuteczność (3 razy dziennie w dawce 500 mg, dzieci: 50 mg na kilogram masy ciała dziennie).

Działa bakteriostatycznie, a w większych dawkach bakteriobójczo. Mechanizm działania azytromycyny polega na hamowaniu syntezy białka w komórce bakteryjnej w wyniku przyłączenia do podjednostki 50S rybosomu i zaburzaniu wydłużania łańcucha białkowego (rybosom jest to element komórki, służący do wytwarzania białek, zbudowany z dwóch podjednostek – dużej 50S i małej 30S). Ponieważ dochodzi do zahamowania rozwoju komórki, a nie jej zabicia, makrolidy są antybiotykami bakteriostatycznymi.

Azytromycyna dobrze się wchłania po podaniu doustnym.  Ulega dystrybucji w całym ustroju. Dobrze przenika do płynu otrzewnowego, wątroby, żółci, moczu, gruczołu krokowego, wydzieliny drzewa oskrzelowego, opłucnej, płynu stawowego. Przenika do OUN, ale nie osiąga stężeń terapeutycznych w płynie mózgowo-rdzeniowym. Z tego powodu nie stosuje się jej w leczeniu neuroboreliozy.

Zastosowanie azytromycyny

Azytromycynę stosuje się w leczeniu zakażeń wywołanych przez wrażliwe drobnoustroje:

• zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych: bakteryjne zapalenie oskrzeli, ostre bakteryjne zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc, śródmiąższowe i odoskrzelowe zapalenie płuc, zapalenie zatok, gardła, migdałków, ucha środkowego
• zakażenia skóry i tkanek miękkich: róża, liszajec, wtórne, ropne zapalenie skóry oraz rumień wędrujący, trądzik pospolity
• choroby przenoszone drogą płciową: niepowikłane, niegonokokowe zapalenie cewki moczowej oraz zapalenie szyjki macicy wywołane przez Chlamydia trachomatis
• zapalenie spojówek wywołane przez wrażliwe drobnoustroje: ropne zapalenie spojówek i jaglicze zapalenie spojówek wywołane przez Ch. trachomatis