Neuroborelioza – czy grozi każdemu kto zachorował na boreliozę?

Nie! Objawy neurologiczne pojawiają się u około 10–20% nieleczonych osób zakażonych chorobotwórczym gatunkiem Borrelia. Neuroborelioza może rozwinąć się w dowolnym momencie choroby, a jej objawy początkowo są mało charakterystyczne: pacjenci odczuwają zmęczenie lub ogólne osłabienie organizmu oraz mogą gorączkować. Niekiedy rozwija się zapalenie opon mózgowych, które poprzedzają bóle głowy, szyi lub sztywność karku. Jednak najczęściej porażone zostają nerwy czaszkowe lub pojedyncze nerwy obwodowe. W zależności od zaatakowanego nerwu porażenia objawiają się np. asymetrią twarzy, utratą słuchu i zaburzeniem równowagi. Ponadto, neuroboreliozie czasami mogą towarzyszyć objawy psychiatryczne – od łagodnej depresji przez zaburzenia afektywne i osobowości do psychoz i odrętwienia. Najcięższą postacią neuroboreliozy jest zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego.

Diagnostyka

Do badań należy pobrać próbkę krwi oraz płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR). Ważne, aby obie próbki były pobrane równolegle, tzn. możliwie w jednakowym czasie. Następnie oznacza się:

  • specyficzne przeciwciała anty-Borrelia w PMR (IgG lub IgM) metodą ELISA,
  • specyficzne przeciwciała anty-Borrelia w surowicy (IgG lub IgM) metodą ELISA,
  • całkowity poziom przeciwciał danej klasy (IgG lub IgM) w PMR,
  • całkowity poziom przeciwciał danej klasy (IgG lub IgM) w surowicy,
  • poziom albumin w PMR,
  • poziom albumin w surowicy.

Jedynie takie postępowanie pozwala na prawidłową ocenę wewnątrzoponowej syntezy specyficznych przeciwciał przeciwko Borrelia.

Pomocnym narzędziem monitorującym aktywność neuroboreliozy jest ocena chemokiny CXCL13 w PMR. Według badań naukowych chemokina CXCL13 produkowana jest w PMR na początku neuroboreliozy, a jej zanik obserwuje się wraz z ustępowaniem objawów choroby.

Wyniki badań laboratoryjnych powinny być interpretowane przez specjalistę!

Podsumowanie:

  • Wynik badań laboratoryjnych należy interpretować łącznie z objawami klinicznymi Pacjenta.
  • Decyzję o podjęciu leczenia powinien podejmować lekarz.
  • Oznaczanie stężenia chemokiny CXCL13 może być pomocne do oceny aktywności choroby oraz skuteczności leczenia.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

alergiczne.info boreliozaonline.pl autoprzeciwciala.info kalpro.pl