Stosunkowo częstym objawem skórnym przewlekłej boreliozy z Lyme, który nie ustępuje samoistnie, jest zanikowe zapalenie skóry (acrodermatitis chronica atrophicans). Zmiany obserwuje się najczęściej po stronach prostownika rąk i stóp. Początkowo są one zwykle jednostronne, później mogą stać się bardziej lub mniej symetryczne. U pacjentów z ACA rzadko występują wcześniejsze objawy boreliozy, np. rumień pojawia się u zaledwie 20% pacjentów z zanikowym zapaleniem skóry. ACA występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn i charakterystyczny jest dla osób po 40. r.ż. Początkowo trudno zauważyć niebieskawo-czerwonawe przebarwienia i obrzęki znajdujące się na grzbietowej części dłoni, stóp lub kolana. Zmiany powiększają się bardzo powoli w ciągu miesięcy, a nawet lat, następnie obrzęk powoli znika. Skóra staje się cienka i pomarszczona, zabarwienie fioletowe, a żyły widoczne. Gojenie uszkodzeń skóry jest spowolnione. U niektórych pacjentów do stwardniałych zmian dochodzi również w okolicach stawów i nerwów obwodowych.
Rysunek 1. Pacjent z zanikowym zapaleniem skóry cierpiący na przewlekłą boreliozę [1].
Praktycznie wszyscy pacjenci z acrodermatitis chronica atrophicans są seropozytywni. Pacjenci ci zwykle wykazują wyraźne przenikanie limfocytów i komórek krwi do skóry właściwej lub tkanki podskórnej. Diagnostyka może być poszerzona o izolację Borrelia z biopsji skóry przed antybiotykoterapią. Wyniki rutynowych badań laboratoryjnych są zwykle w granicach wartości referencyjnych.
Diagnostyka objawów chorobowych związanych z ACA może sprawić wiele trudności. Choroba ta może prowadzić do objawów, które są pomijane lub błędnie interpretowane. Najczęściej błędnie interpretowana jest niewydolność naczyń. Włókniste guzki można pomylić z guzkami reumatoidalnymi. Również deformacje stawów nie są niczym niezwykłym u pacjentów z acrodermatitis chronica atrophicans.
Opracowano na podstawie: Gerold S., Franc S., Lyme borreliosis, The Lancet 2003, 362: 1639–1647.