Przyczyny rozbieżnych wyników w diagnostyce boreliozy

Zgodnie z rekomendacjami Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych (PTEiLChZ) laboratoryjna diagnostyka boreliozy oparta jest na badaniach serologicznych, wykrywających specyficzne przeciwciała anty-Borrelia w surowicy pacjenta. W tym celu PTEiLChZ rekomenduje dwuetapową strategię:

• etap – wysokoczuły test przesiewowy ELISA w klasach IgM oraz IgG,
• etap – wysokospecyficzny test potwierdzenia Westernblot w przypadku uzyskania dodatniego wyniku testu ELISA.

Pomimo istnienia zaleceń laboratoryjna diagnostyka boreliozy bywa nadal kłopotliwa. Jednym z problemów są rozbieżności między wynikami uzyskiwanymi w laboratoriach korzystających z testów różnych producentów. Rozbieżności te mogą wynikać z:

• różnic w składzie antygenowym, stosowanym przez poszczególnych producentów testów ELISA oraz Westernblot,
• stosowania antygenów opatentowanych, z których nie mogą korzystać inni producenci testów,
• różnic w interpretacji testów Westernblot,
• różnic w czułości i specyficzności testów pochodzących od różnych producentów.

Należy pamiętać, że wynik badania serologicznego sam w sobie nie jest podstawą do rozpoznania boreliozy. Powinien być zawsze interpretowany przez lekarza, który ocenia również obraz kliniczny pacjenta. Badania serologiczne (ELISA oraz Westernblot) nie powinny być też stosowane w celu monitorowania aktywności choroby.

Dowiedz się więcej na temat diagnostyki boreliozy: https://boreliozaonline.pl/diagnostyka-boreliozy/