W 1977 r. Steere i wsp. (Arthritis Rheum 1977; 20: 7–17) donieśli o epidemii zapalenia stawów we wschodnim Connecticut. Autorzy badali grupę 39 dzieci i 142 osób dorosłych, u których pojawiły się nawracające ataki obrzęku i bólu kilku dużych stawów. Większość tych ataków trwała około tygodnia lub krócej, lecz u niektórych osób ataki utrzymywały się miesiącami. 25% pacjentów pamiętała wystąpienie rumieniowatej zmiany skórnej na około 4 tygodnie przed pojawieniem się zapalenia stawów. Był to pierwszy opis choroby z Lyme, nazwanej tak od miejscowości, w której wystąpiła epidemia zapalenia stawów. Obecnie wiadomo, że rumieniowata zmiana skórna (rumień wędrujący) jest charakterystycznym objawem wczesnej boreliozy. Kilka lat po opublikowaniu tego raportu, wyizolowano krętki B. burgdorferi odpowiedzialne za chorobę z Lyme.
Opracowano na podstawie: Murray P.R., Mikrobiologia, wyd. 1. Wrocław 2011, Elsevier Urban & Partner, s. 399.